بر فراز قلب ويران بخوان به نام عشق اي بيكران نياز سپيد

اميد از شكوفه سرخ لبانت جاري است

شب با نام تو رنگ مي بازد شادي از چشمان تو مي تابد ؛ با من دوستي ؟

پنجره شهر من به روي تو مي خندد كوچه باغ من به ياد تو گل مي دهد

تنها به خاطر تو بر گونه هايم شبنم مي رويد اي عشق !

مهر تو نورباران آفتاب است

از آسمان درختان

مرا به خود فرا بخوان مرا به خود رها مكن

در آغوشم مي فشارمت به خونم آغشته ات مي كنم

با من دوستي ؟

بي تو كوچه به كوچه چشمانم ابريست

اي كاش مي توانستم صداي پايت را بشنوم كز كوچه باراني چشمانم مي گذرد بي تو بگذار با شب بسوزم